Pałac Tarłów w Podzamczu Piekoszowskim został wzniesiony ok. roku 1650. Został wybudowany na wzór Pałacu Biskupów Krakowskich w Kielcach. Na początku XVII wieku majątek był własnością rodziny Tarłów herbu Topór. Najprawdopodobniej to Jan Aleks
ander Tarło ówczesny wojewoda lubelski, postanowił wybudować pałac godny swojej drugiej żony, księżniczki Anny Czartoryskiej.
Ostatnim właścicielem był A. Dobrzański (kuzyn Hubala). Pałac otoczył stawami rybnymi a dachówkę zdjął z dachu gdyż jej ciężar groził załamaniem więźby i katastrofą budowlaną. Zadaszył tylko parter. Rodzina Dobrzańskich zamieszkiwała pałac do 1948 roku. (Z tego co wiadomo autorom – aktualnie trwają starania rodziny o odzyskanie praw do budowli i gruntów… ) W 1952 roku patronat nad ruiną objął Wydział Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Kielcach. W 1956 roku Pracownia Konserwacji Zabytków w Warszawie podjęła projekt odbudowy zamku, jednak z powodu braku dokumentacji odstąpiono wkrótce od projektu całkowitej restauracji i dokonano jedynie zabezpieczenia obiektu. Zabezpieczono mury, zamurowano okna na parterze, zamontowano kraty. W kilku wyremontowanych pomieszczeniach urządzono wystawę zbiorów Jana Ciołaka – poety ludowego i działacza PTTK : stare narzędzia rolnicze, rzeźby artysty ludowego Jana Bernasiewicza z Jaworzni. W latach 90-tych wszystko uległo rozkradzeniu i dewastacji… (opowieści i legendy związane z Pałacem – w rozdziale Historie i legendy)
