Piec hutniczy w Kuźniakach
Początki wielkiego pieca w Kuźniakach sięgają drugiej połowy XVIII stulecia. J.P Radoński posiadał tu wtedy nieduży piec do wytopu żelaza. Wytwarzaną prze
z 40 dni w roku surówkę przerabiano następnie w pobliskiej kuźni wodnej. W XIX stuleciu zakład należał do rodzinny Kołłątajów, z której wywodził się jeden z twórców słynnej Konstytucji 3 maja - Hugon Kołłątaj. Zakład i sam wielki piec był w kolejnych latach kilkakrotnie przebudowywany. Do 1897 kolejni prywatni przedsiębiorcy produkowali tu między innymi kraty, balustrady czy rury. Dziś w miejscu dawnego zakładu wielkopiecowego zobaczysz piec zbudowany z czerwonego piaskowca. Wzniesiony jest na czworobocznej, kwadratowej podstawie, przy której zachowały się sklepione łukowo otwory wykorzystywane przy obsłudze pieca. Konstrukcja zwężą się ku górze, przez co piec przypomina ostrosłup ze ściętym wierzchołkiem. Wsad złożony z rudy żelaza zmieszanej z węglem drzewnym zasypywano przez tak zwaną gichtę - okrągły otwór prowadzący do gardzieli pieca. Choć piec jest najbardziej rozpoznawalnym elementem zakładu, warto wiedzieć, że obok niego zachowały się również fragmenty dawnego układu wodnego, który wykorzystywano aż do lat 50. XX wieku na potrzeby funkcjonującego w zabudowaniach dawnego zakładu młyna zbożowego.
